(na czyjąś rzecz)

См. также в других словарях:

• rzecz — ż VI, DCMs. y; lm MD. y 1. «przedmiot materialny, często w przeciwstawieniu do istoty żywej» Cenne, kosztowne, wartościowe rzeczy. Rzeczy powszedniego użytku. Rejestrować świat rzeczy i istot żywych. 2. zwykle w lm «przedmioty materialne, takie… …   Słownik języka polskiego

• rzecz — 1. Brać się, wziąć się do rzeczy «przystępować, przystąpić do jakiejś pracy, zaczynać, zacząć działać»: „Chłopaki” ostro wzięli się do rzeczy. Najwyższy złapał „drugiego” za głowę i podniósł na wysokość pół metra. W tym czasie inny wskoczył na… …   Słownik frazeologiczny

• koncesja — ż I, DCMs. koncesjasji; lm D. koncesjasji (koncesjasyj) 1. «zezwolenie władz administracyjnych na prowadzenie placówki handlowej, przedsiębiorstwa, eksploatacji jakichś terenów itd.» Koncesja na prowadzenie sklepu. Cofnąć, odebrać koncesję.… …   Słownik języka polskiego

• świadczenie — n I 1. rzecz. od świadczyć. 2. lm D. świadczenieeń częściej w lm «obowiązek wykonania, wykonywania czegoś na czyjąś rzecz; to, co jest z tego tytułu wykonywane» Świadczenia z zakresu ochrony zdrowia, oświaty. Otrzymywać świadczenia. Wymiana… …   Słownik języka polskiego

• abdykować — dk a. ndk IV, abdykowaćkuję, abdykowaćkujesz, abdykowaćkuj, abdykowaćował «o panującym: zrzec, zrzekać się władzy» Abdykować na czyjąś rzecz. Król abdykował. ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

• najemny — najemnyni 1. «pozostający w stosunkach najmu, wynajęty za opłatą; płatny» Robotnik najemny. 2. «wykonywany za zapłatą dla kogoś, na czyjąś rzecz» Praca najemna. 3. «przekupiony przez kogoś, zaprzedany komuś, podejmujący się za pieniądze usług… …   Słownik języka polskiego

• odsłużyć — dk VIb, odsłużyćżę, odsłużyćżysz, odsłużyćsłuż, odsłużyćżył, odsłużyćżony odsługiwać ndk VIIIb, odsłużyćguję, odsłużyćgujesz, odsłużyćguj, odsłużyćiwał, odsłużyćiwany 1. «odbyć obowiązkową służbę» Odsłużył pięć lat w wojsku. 2. «spłacić jakiś… …   Słownik języka polskiego

• świadczyć — ndk VIb, świadczyćczę, świadczyćczysz, świadcz, świadczyćczył, świadczyćczony 1. «być objawem, dowodem, świadectwem czegoś» Podkrążone oczy świadczyły o nieprzespanej nocy. Wypieki na twarzy świadczą o gorączce. Ślady stóp świadczyły o kierunku… …   Słownik języka polskiego

• zapis — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. zapissie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrwalanie czegoś, np. tekstów, obrazów, dźwięków, za pomocą odpowiednich technik na odpowiednich materiałach; zapisywanie :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• oczko w głowie — Czyjaś ulubiona osoba lub rzecz Eng. One s favorite person or thing …   Słownik Polskiego slangu

• głowa — 1. Alkohol, wino, piwo itp. szumi komuś w głowie «ktoś jest oszołomiony po wypiciu alkoholu, wina, piwa itp.»: Długo nie mogę zasnąć, w głowie szumi mi piwo, pocałunki puchną na wargach, a policzek pali ze wstydu. Z. Kruszyński, Na lądach. 2.… …   Słownik frazeologiczny